درمان آلوپسی
توضیحات:
-
به نام خدا
کورتیکواستروئید:
کورتیکواستروئیدها، با نام آشنای استروئید، داروهای ضدالتهابی هستند که برای درمان آلوپسی آره آتا به کار برده میشوند. این دارو به صورت آمپول، به صورت موضعی (کرم یا لوسیون) یا به شکل خوراکی استفاده میشود.
کورتیکواستروئید تزریقی:
تزریق کورتیکواستروئید غالباً برای بزرگسالانی توصیه میشود که منطقههای طاسی مجزا روی پوستشان وجود دارد. این دارو مستقیماً در ناحیه آسیب دیده تزریق میشود تا رویش مجدد مو را تحریک کند. رویش مجدد مو شش تا هشت هفته زمان میبرد، تزریق هر چهار تا شش هفته یک بار تا زمان کامل شدن رویش مو تکرار میشود. ناحیه طاسی در صورت لزوم قبل از درمان با کرم بیحس میشود تا درد ناشی از تزریق کاهش یابد.
کورتیکواستروئید موضعی:
کورتیکواستروئید موضعی گاهی به عنوان جایگزین تزریق برای کودکان یا بزرگسالانی تجویز میشود که نمیتوانند تزریق را تحمل کنند. کرم تجویز شده معمولاً به صورت روزانه روی ناحیه طاسی زده میشود.این درمان نیز مانند روش تزریق برای بیمارانی با لکههای طاسی مجزا مناسب است. اما داروی موضعی برای افرادی با ریزش موی گسترده چندان نتیجهبخش نیست.
ماینوکسیدیل موضعی:
ماینوکسیدیل موضعی، برای مثال روگین، که بدون نسخه قابل تهیه است، رشد مو را با طولانی کردن مرحله رشد فولیکولهای مو افزایش میدهد و فولیکولهای بیشتری را به تولید مو تحریک میکند.سودمندی ماینوکسیدیل در درمان ریزش مو با الگوی مردانه (آندروژنتیک) به اثبات رسیده است. استفاده از این دارو به بیماران مبتلا به آلوپسی نیز توصیه میشود. محلول ماینوکسیدیل معمولاً دو بار در روز روی منطقه کچلی زده میشود و به تنهایی یا در کنار دیگر درمانها به کار برده میشود. رشد موی جدید در صورت موفقیتآمیز بودن درمان پس از 12 هفته اتفاق میافتد. ماینوکسیدیل به بیماران مبتلا به ریزش موی سکهای شدید یا ریزش تمام موی سر کمکی نمیکند.
نکته :استفاده از ماینوکسیدیل باعث رویش موهای زائد در بدن میشود .در نتیجه خانومها با دقت بیشتری از این محلول استفاده کنند.
مزوتراپی
در مزوتراپی مقدار اندکی از مواد موجود در لایه درم پوست مستقیماً در پوست سر تزریق میشود، تا رویش مو در ناحیه طاسی و اطراف آن افزایش یابد. مزوتراپی امروزه در درمان سلولیت، کشیدن و سفت کردن پوست شل و افتاده، جوانسازی پوست، از بین بردن جای زخم و ریزش موی ناشی از عوامل مختلف از جمله طاسی سکهای کاربرد دارد.
پی آر پی (PRP)
برای درمان با پلاسمای سرشار از پلاکت یا پی آر پی مقدار اندکی خون از بیمار گرفته میشود و پلاسمای تغلیظ شده سرشار از پلاکت در ناحیه مورد نظر تزریق میشود. اکثر ما با خاصیت انعقادکنندگی پلاکت آشنایی داریم، اما عملکرد پلاکتها بسیار فراتر از تشکیل لخته است. پلاکت پس از فعال شدن سیتوکین ترشح و عاملهای رشد ترشح میکند و مانند بخشی ضروری از فرایند التیام بخشی زخم عمل میکند.